Συνέβη κατά τη διάρκεια ενός πρόσφατου podcast, όπου ο Thierry Henry τελικά άνοιξε για την ιδιαίτερη αντιπαλότητα του εναντίον του Ruud van Nistelrooy.
Κατά τη διάρκεια της εποχής «Invincibles» της Άρσεναλ, ο Thierry Henry είχε να ανησυχεί για τον Ruud van Nistelrooy όσον αφορά την αντιπαλότητα. Μιλάμε για δύο από τους μεγαλύτερους απεργούς στον κόσμο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στους δύο μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους του κόσμου. Αν και πήραν την αντιπαλότητα τους μόνο στην εγχώρια σκηνή, ήταν σαφές ότι ήταν σε μια δική τους ομάδα. Για πολλά χρόνια, ήταν σχεδόν σαν ο Thierry Henry να μην πίστευε ότι είχε καμία αντίθεση ως επιθετικός.
Ωστόσο, μόλις ομολόγησε ότι ο Ρούντ Βαν Νιστελρούι τον απέλυσε για να είναι πιο ανταγωνιστικός σε εβδομαδιαία βάση στην Πρέμιερ Λιγκ. Λάβετε υπόψη ότι ο Ruud ήταν ο παίκτης που τερμάτισε αποτελεσματικά τον απίστευτο ανίκητο αγώνα της Arsenal για 49 συνεχόμενους αγώνες στο τουρνουά. Είναι φυσικό ο Χένρι να βλέπει τον Ολλανδό επιθετικό ως τον προφανή εχθρό του κατά τη διάρκεια των χρυσών χρόνων του να παίζει με τους Gunners.
Ο Χένρι πάντα πρόσεχε τον Ρούντ.
Ενώ μιλούσε στο Podcast του Robbie Fowler, ρωτήθηκε ο Henry αν έλεγξε τους στόχους του Van Nistelrooy: «Ναι, το έκανα επειδή είναι φυσιολογικό — παλεύεις με κάποιον. Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν με επηρέασε αλλά δεν υπαγόρευε εμένα ή το παιχνίδι μου. Ήξερα τι έπρεπε να κάνω για την ομάδα μου. Δεν θα πυροβολούσα από κάθε γωνία μόνο και μόνο για να νικήσω τον Ρούντ. Ήταν φοβερός παίχτης, μη με παρεξηγείς. Πάντα λέω ότι πρέπει να σκοράρουμε, όχι να σκοράρω. Τις περισσότερες φορές, θα ήμουν εγώ, αλλά η ομάδα πρέπει να σκοράρει, όχι εγώ. Πρέπει να κερδίσουμε, όχι εγώ. Αν το δεις, δεν πέταξα πολλά γκολ στην καριέρα μου στην Άρσεναλ και μετά χάσαμε το παιχνίδι.
«Αυτοί οι στόχοι, τους παίρνω, αλλά αυτοί οι στόχοι δεν σήμαιναν τίποτα για μένα όταν χάσαμε. Δεν ήμουν όπως: ‘Έκανα τη δουλειά μου, σκόραρα τα γκολ μου, αλλά χάσαμε 3-2 «, όχι, δεν ήταν έτσι. Νοιαζόμουν γιατί δεν έκανα αρκετά και έτσι πρέπει να νιώθεις σαν άτομο. Ναι, κοίταξα αν σκόραρε ο Βαν Νιστελρούι; Ναι. Κοίταξα αν κέρδισε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Ναι. Προφανώς κοιτάω αν ο Μαν Γιουνάιτεντ κέρδισε ένα παιχνίδι, μετά κοιτάω τον Ρουντ επειδή πολεμούσαμε. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι δεν νοιάζονταν και πολύ για τις ασίστ, οπότε δεν κοιτούσα ποιος έφτιαχνε τις ασίστ. Έγινε κάτι πρόσφατα, τα τελευταία τέσσερα ή πέντε χρόνια. Το κοίταξα, αλλά αυτό δεν θα υπαγόρευε το άτομο και τον παίκτη που θα γινόμουν».
