Η είδηση που έχει ξεσηκώσει τον κόσμο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αυτή την εβδομάδα είναι η πρόθεση μιας δωδεκάδας ποδοσφαιρικών συλλόγων υψηλού προφίλ να δημιουργήσουν το δικό τους εναλλακτικό τουρνουά, ένα τουρνουά που θα λειτουργεί παράλληλα με το Champions League της UEFA.
Η απόφαση θα ήταν καλή από οικονομική άποψη για τους εμπλεκόμενους συλλόγους και σίγουρα θα προσφέρει περισσότερες εναλλακτικές λύσεις στους λάτρεις των ποδοσφαιρικών στοιχημάτων και στους καθημερινούς οπαδούς. Ειδικά δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Super League σχεδιάζει να παίξει τους αγώνες της τις καθημερινές, αφήνοντας τα Σαββατοκύριακα για τα παιχνίδια της UEFA, προσφέροντας bookmakers όπως η Betway μια πιο ποικιλόμορφη σειρά παιχνιδιών για να καλύψει, για να μην αναφέρουμε περισσότερες εκδηλώσεις που πρέπει να μεταδοθούν από τα αθλητικά μέσα ενημέρωσης. Και, φυσικά, περισσότερες πιθανές ροές εσόδων για τους ίδιους τους συλλόγους.
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η UEFA δεν ήταν πολύ ευχαριστημένη με αυτό, ούτε κάποιοι παίκτες, κάποιοι ιδιοκτήτες συλλόγων — ακόμα και πολιτικοί ενέπεσαν στο θέμα, καταδικάζοντας κυρίως την κίνηση.
Ωστόσο, η σημερινή Ευρωπαϊκή Super League ή ESL δεν είναι η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας εναλλακτικού τουρνουά ποδοσφαίρου. Αλλά κάθε φορά που προβάλλεται η ιδέα, αντιμετωπίστηκε με αντίσταση από τα παραδοσιακά διοικητικά όργανα του αθλήματος.
ESL σε όλη την ιστορία
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει μόνο για την ESL αυτή την εβδομάδα — αλλά στην πραγματικότητα, η ιδέα κυκλοφορεί για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Μια superleague με τη συμμετοχή μερικών από τους καλύτερους συλλόγους σε όλη την Ευρώπη διερευνήθηκε για πρώτη φορά σοβαρά το 1998 από την ιταλική εταιρεία Media Partners, αλλά το σχέδιο πέθανε αφού η UEFA επέκτεινε το Champions League και καταργήθηκε σταδιακά το Κύπελλο Νικητών, ένα τουρνουά που έπαιξαν οι σύλλογοι κερδίζοντας τους αντίστοιχους εθνικά πρωταθλήματα κάθε χρόνο.
Η ιδέα επανεμφανίστηκε το 2009, που προωθήθηκε ειδικά από τον πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης Florentino Pérez, ο οποίος επεσήμανε ότι στο Champions League, οι καλύτερες ομάδες δεν παίζουν πάντα το καλύτερο, και πρότεινε την ιδέα της Super League, εκτός αν η UEFA δεν κάνει περισσότερα για να εξασφαλίσει ότι οι καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη έπαιξαν μεταξύ τους ετησίως. Η ιδέα αργότερα αγκαλιάστηκε από εκπροσώπους πολλών συλλόγων της Πρέμιερ Λιγκ, της Σκωτίας Πρέμιερσιπ συλλόγων Σέλτικ και Ρέιντζερς. Ως απάντηση, η UEFA τροποποίησε για άλλη μια φορά τους κανόνες του Champions League.
Ατλαντικό Λιγκ
Ένα άλλο εναλλακτικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου προτάθηκε από τους Peter Fossen και Harry van Raaij, Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος της ολλανδικής ομάδας PSV Αϊντχόβεν. Το προτεινόμενο Atlantic League θα πρόσφερε πιο ανταγωνιστικά και συναρπαστικά παιχνίδια στους νικητές των εθνικών πρωταθλημάτων, και το σημαντικότερο, περισσότερες ροές εσόδων για την ευκαιρία να προσελκύσουν παίκτες υψηλού προφίλ, όπως μερικοί από τους πλουσιότερους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Η πρόταση αγκαλιάστηκε από διάφορους ευρωπαϊκούς συλλόγους, συμπεριλαμβανομένων των Ajax, Porto, Rangers, Celtic και Feyenoord. Το Atlantic League αναμένεται να φτάσει σε πληθυσμό περίπου 40 εκατομμυρίων, με μέσο όρο προσέλευσης περίπου 30.000 για κάθε αγώνα, αποτελώντας το τρίτο μεγαλύτερο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εκείνη την εποχή.
Αλλά η UEFA αντιτάχθηκε στην ιδέα, απειλώντας ακόμη και τους συλλόγους και τους παίκτες που αποφάσισαν να ενταχθούν στο νέο πρωτάθλημα για να τους απαγορεύσουν από ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς όπως το Champions League, όπως και σήμερα.
Για άλλη μια φορά, η ιδέα αρνήθηκε να συρρικνωθεί — επέστρεψε στο τραπέζι το 2002, 2003, 2008, και πάλι το 2016, αυτή τη φορά με εκπροσώπους των ποδοσφαιρικών συλλόγων Κάτω Χωρών, Βελγίου, Σκωτίας, Σουηδίας, Δανίας και Νορβηγίας — ακόμη και αν οι συζητήσεις δεν ήταν γόνιμες, επισήμαναν στην UEFA ότι υπάρχει ζωή πέρα από τους κορυφαίους συλλόγους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
